जब यौन साहित्यको कुरा आउँछ त्यसमा केही नामहरू दिमागमा आउँछन् । लोलिता, लेडी च्याटर्ली प्रेमी, फिफ्टी शेड्स अफ ग्रे जस्ता नामहरू हाम्रो दिमागमा आउँछ। यौनका लोकप्रिय किताबहरू भारत वर्षमा पनि लेखिएका छन् । जसमध्ये उत्कृष्ट हो वात्स्यायनको कामसूत्र।
संस्कृतमा लिखित यो पुस्तकमा यौन सम्बन्धी सबैभन्दा राम्रो साहित्यको रूपमा सारा संसारमा यो प्रसिद्ध छ। सर रिचर्ड फ्रान्सिस बर्टनले कामसूत्रलाई अंग्रेजीमा अनुवाद गरेका छन् । यसको अन्य अनुवाद धेरै दुनियाँमा प्रसिद्ध छन्। तर आज हामी कामसूत्रको बारेमा कुरा गर्दैनौं। आज हामी अरब देशमा रहेको यौन साहित्यको बारेमा कुरा गर्नेछौं।
तपाईं आश्चर्यचकित हुनु भयो होला १ यौन सम्बन्धी पुस्तक त्यो पनि अरब देशहरुमा । कुरा बिल्कुल अचम्मको छ। तर यो बिल्कुल सत्य पनि हो। सर रिचर्ड फ्रान्सिस बर्टन, जो कामसूत्र अनुवादक हुन् उनले एक अरबी किताब अनुवाद गरे। जुन पुस्तकको नाम ल पर्फ्युम गार्डनु थियो । यद्यपि यो मूल अरबीको अनुवाद थिएन ।
बर्टनले फ्रेन्च भाषाबाट अंग्रेजीमा अनुवाद गरेका थिए। यो किताब पन्ध्रौं शताब्दीमा अरब देश ट्युनिसियाका शेख नफजोइले लेखेका थिए। यस पुस्तकमा शारीरिक सम्बन्ध बनाउने धेरै तरिकालाई विस्तारमा भनिएको थियो। कामसूत्रको बारेमा सामान्य राय यो पनि छ कि यौन सम्बन्धको तरिकाका बारेमा यो पुस्तकमा लेखिएको छ ।
महिला आत्मविश्वास
जबकि यो पुस्तक महिलाहरुको अधिकारमा अधिक जोड दिन्छ। यस पुस्तक अनुसार यौनको अधिकार पुरुषको मात्र होइन भन्ने उल्लेख गर्छ। बरु, यसमा महिलाहरुको सहभागिता पनि बराबर छ। त्यसैले उसको अधिकारलाई बेवास्ता गर्न सकिँदैन भन्ने पुस्तकको आशय छ।
अर्को शब्दमा भन्दा कामसूत्रले महिलालाई यौनको मामलामा विश्वस्त बनाउने बारेमा जोड दिन्छ । यसको विपरीत, पर्फ्युम गार्डनमा शारीरिक सम्बन्धको एक विशेष तरिकालाई रमाईलोको साधनको बारेमा चर्चा गरिएको छ। यसबाहेक कथाको माध्यमबाट यौन सम्बन्धको तरीकाबारे चर्चा गरिएको छ ।
मनोरन्जनले भरिएको
यी कथाहरु अलिफ र लैलाको बारेमा छ । जुन काल्पनिक पात्र हुन् । जुन मनोरञ्जनले भरिएको छ। यसमा समलिंगीको बीचमा पनि एकदमै खुलेर चर्चा गरिएको छ । बर्टनले यी विषयहरुमा मात्र आफ्नै शैलीमा २१ अध्यायहरु लेखेका छन्।
धेरै मानिसहरु भन्छन् कि बर्टन यो पुस्तकको दोस्रो भाग सेकेण्ड गार्डेनको नामबाट पनि लेख्न जाँदैछन् ।
धार्मिक मान्यता
अरबी साहित्यकी एक विशेषज्ञ सारा इर्बिग भन्छिन् आज पनि अरब देशहरुमा यौनको उल्लेख गर्न सकिँदैन । जे होस्, त्यहाँ एक समय थियो जब अरब देशहरुमा, यौन आनन्दको वर्णन युक्त पुस्तकहरु धार्मिक मान्यता प्राप्त खालको थियो। यो विश्वास थियो कि यी किताबलाई मानव सम्बन्धको लागि शारीरिक सम्बन्ध बनाउन उचित प्रशिक्षकको रूपमा चिनाइन्थ्यो ।
त्यसैले यसलाई भगवानको वरदान मानिएको थियो । तर आज यौन अरब देशहरुमा ठूलो गैरकानुनी काम बनेको छ । यो होइन कि त्यहाँका मानिसहरु यौन क्रियाकलाप गर्दैनन् वा उनीहरूमा यौन चाहना हुँदैन । तर उनीहरु यस विषयमा कुरा गर्नबाट टाढिन्छन् । उनीहरुको लागि यो विषयमा कुरा गर्नु तेस्रो संसारको बारेमा कुरा गर्नु जस्तै हो।
अलिफ लैलाका कथाहरु
यस्तो स्थितिमा, पर्फ्युम गार्डन जस्ता किताबहरु एक शैतानी पुस्तकको रूपमा देखिन्छ। एकातिर यो भनिएको छ कि अरब देशहरुमा यौन एक धोका हो। अर्कोतर्फ यो पनि भनिन्छ कि यौनका लागि हदसम्मको पागलपन हुन सक्छ ।
मानिसहरु यस विषयका बारेमा कुरा गर्न चाहँदैनन् । तर त्यहाँ कुनै पनि कुनै युगमा अरबीहरु शारीरिक सम्बन्धलाई धेरै महत्वपूर्ण विषय मान्थे भन्नेमा कुनै शंका छैन । बर्टनले अरबी साहित्य अंग्रेजी भाषामा अनुवाद गरेका छन्। जसमा अलिफ लैलाको कथाहरु पनि शामिल छन्।
यद्यपि यी कथाहरु पनि फारसी भाषामा हजार अफसानेको नाम बाट लेखिएको छ। तर यी सबै कथाहरुको मूल विषय नै यौन थियो । उदाहरणका लागि हजारा अफसानेमा राजकुमार शहरयारको कहानी छ। एकदिन राजकुमारले थाहा पाए कि उनकी श्रीमतीले उनलाई धोका दिइन्। त्यही विषयमा उसले श्रीमतीलाई मारिदिन्छ ।
त्यसपछि उनी हरेक दिन एक कुमारी केटीसंग रात बिताउँछन् र बिहान हुनुभन्दा पहिले उसलाई मार्छन्। एकदिन जब उसको वजीरकी छोरीलाई दुलही बनाएर भित्र्याए । उनले राजकुमारलाई एकपछि अर्को कथा सुनाएर रातभर अनिदो राखिन् ।
शहरयारलाई राजकुमारीको कथा यति मन पर्यो कि उनी हरेक रात उनीबाट एउटा कथा सुन्न थाले। यो चक्र एक हजार रातसम्म चलेको थियो र अन्ततः राजकुमारीको पतिको रूपमा शहरयार ती राजकुमारीलाई स्वीकार गर्न थाल्यो । शाहजादको कथाको संग्रह शाहजादको एक हजार रातको रूपमा परिचित छ।
वास्तवमा शहरयारको मत थियो कि उनकी श्रीमतीको उनीसँगमात्र शारीरिक सम्बन्ध हुनुपर्छ। एक महिलासँग मात्र शारीरिक सम्बन्ध राखेपछि, पुरुष उसलाई आफ्नो निजी मान्छन्। उनी यो सम्बन्धमा उनको समान अधिकार दिन चाहँदैनन्।
पर्खाल भत्काउने प्रयास
जबकि भारतमा लिखित कामसूत्रमा एक महिला यस सम्बन्धमा एक समान भागिदार मानिन्छ। यद्यपि कामसूत्र प्राचीन शास्त्र हो र यो आधुनिक। आज पनि अरब देशमा यौनको बारेमा कुरा गर्न गाह्रो छ, तर एक नयाँ नस्ल यो पर्खाल भत्काउन को लागि कोसिस भने जारी छ ।
एक पटक फेरि शारीरिक सम्बन्धमा आधारित साहित्य अरब देशहरुमा लेखिएको छ। उदाहरणका लागि २००१ मा अम्मर अब्दुल हमिदले मासिक धर्मु नामको किताब लेखे। जसमा एक इमामको छोराको कथा सुनाइएको छ। यो केटा एक विवाहित महिलासँग प्रेममा पर्छ। उनी ती महिलासँग शारीरिक सम्बन्ध राख्छन्।
अरब देशको समाज
हिजो आज अरब देशमा पनि यस्ता साहित्य लेख्न सुरु भइसकेको छ । सन् २००५ मा नाज्मा नामको किताब लेखिएको थियो। यो एक महिलाद्वारा लेखिएको पुस्तक हो । यो अरब इतिहासमा शारीरिक सम्बन्धका बारेमा महिलाद्वारा लिखित पहिलो किताब थियो । यसपछि धेरै धेरै किताबहरु बाहिर आए।
मोरक्कोका मोहम्मद चौकरीले आफ्नो किताबमा वेश्याहरु र यौन रोगहरुको उल्लेख गरेका छन्। एक सिरियाली विद्वान र लेखक साल्वा नैमीका अनुसार यो कुनै आश्चर्यको कुरा होइन कि अरब देशहरुमा शारीरिक सम्बन्धमा यति धेरै किताबहरु लेखिएका छन्। अरबी समाजमा सेक्स सबैभन्दा रमाइलो कुरा मानिन्छ।के तपाईंलाई अरब देशको कामसूत्रको बारेमा थाहा छ
जब यौन साहित्यको कुरा आउँछ त्यसमा केही नामहरू दिमागमा आउँछन् । लोलिताु, लेडी च्याटर्ली प्रेमी फिफ्टी शेड्स अफ ग्रेु जस्ता नामहरू हाम्रो दिमागमा आउँछ। यौनका लोकप्रिय किताबहरू भारत वर्षमा पनि लेखिएका छन् । जसमध्ये उत्कृष्ट हो वात्स्यायनको कामसूत्र।
संस्कृतमा लिखित यो पुस्तकमा यौन सम्बन्धी सबैभन्दा राम्रो साहित्यको रूपमा सारा संसारमा यो प्रसिद्ध छ। सर रिचर्ड फ्रान्सिस बर्टनले कामसूत्रलाई अंग्रेजीमा अनुवाद गरेका छन् । यसको अन्य अनुवाद धेरै दुनियाँमा प्रसिद्ध छन्। तर आज हामी कामसूत्रको बारेमा कुरा गर्दैनौं। आज हामी अरब देशमा रहेको यौन साहित्यको बारेमा कुरा गर्नेछौं।
Discussion about this post